ALS Hastalığı Nedir?

                Uzun adı Amyotrofik Lateral Skleroz olan, Motor Nöron Hastalığı olarak da bilinen ALS hastalığı, merkezi sinir sisteminde bulunan omurilik ve beyin sapı olarak da bilinen bölgede motor sinir hücrelerinin ( nöronların ) kaybıyla meydana gelen bir hastalıktır. Bu nöronların yaşadığı kayıp ile kaslarda güçsüzlük ve erime meydana gelmektedir.

ALS hastalarının kaslarında oluşan zayıflık, ilk önce ellerde veya bacaklarda, ağız yutak bölgesinde ya da dilde başlayabilir ve artış göstererek yayılır. Bu yayılma sebebiyle konuşma ve yutma güçlüğü oluşabilir. İleriki evrelerde solunum yetersizliği de baş göstermektedir.

ALS hastalığını araştıran bilim adamları, hastalığın kesin nedenine ulaşamamakla birlikte çok çeşitli risk faktörlerine ulaşmışlardır. Bu hastalığa sahip olan insanların birden fazla risk faktörünü içerdikleri düşünülmektedir. Bilim adamları, bu hastalığın oluşma sebebinin bağışıklık sisteminde anormalliğe sebep olan, DNA’nın yapısını ve enzim sistemini bozan, nörotoksik özelliğe sahip olduğu düşünülen bir virüs olduğunu düşünmektedirler.

ALS hastalığının başlangıç belirtileri çok hafif olduğu için genellikle fark edilmemektedir. Bu hastalığa sahip insanlarda ilk belirtilerin %25i konuşma ve yutkunma fonksiyonlarında oluşurken, %50si kollarda, %20si ise bacaklarda kendini göstermektedir. Her ne kadar kas zayıflığı güçlü şekilde kendini gösterse de duyu kaybı oluşmaz. Hastaların tamamında konuşma ve yutma güçlüğü meydana gelirken, ağızda biriken tükürük de konuşma zorluğuna sebep olmaktadır. Hastalığın ilerleyen aşamalarında solunum güçlüğü de oluşmaktadır. Kontrolsüzce oluşan ağlama ve gülmeler meydana gelmektedir. Hastalık vücuttaki bütün kasları etkilemez, bağırsaklarını ve idrarlarını kontrol etmeye devam eder. Aynı zamanda cinsel fonksiyonları da işlevini yitirmez. Göz kasları genellikle en son etkilenen kaslar olur.

ALS hastalığına ait kesin bir tedavi henüz bulunmamaktadır. Hastalığın tedavisindeki amaç tam iyileşmeden öte, hastanın rahatlatılması, istenmeyen etkilerin azaltılması ve mümkün olduğunca normal bir yaşam sürdürmesini sağlamaktır.